Inżynieria wsteczna na przykładzie modułu WiFi Nikon WU-1a

Nikon ma w swojej ofercie wiele akcesoriów do produkowanych przez siebie lustrzanek cyfrowych, w tym kilka modułów WiFi umożliwiających bezprzewodowe sterowanie aparatem, pobieranie obrazów i przesyłanie podglądu Lifeview. Do niedawna oferta obejmowała jedynie bardzo drogie modele z serii WT-x (Wireless Transmitter), na przykład Nikon WT-4a, których cena oscyluje w okolicach 1000 USD. Przy okazji premiery amatorskiej lustrzanki Nikon D3200, do sprzedaży wszedł kompatybilny wyłącznie z nią moduł WU-1a, a jakiś czas później WU-1b, przeznaczony dla aparatów Nikon D600 i Nikon 1 V2. Jeden z posiadaczy lustrzanki D800 postanowił sprawdzić czy jest możliwe przerobienie modułu WU-1a w taki sposób, żeby zmusić go do współpracy z jego aparatem i tym samym zaoszczędzić ponad 900 USD (WU-1a/b kosztują około 60 USD).

Prace Joe Fitza objęły nie tylko zbadanie części sprzętowej modułu, ale także protokołu i przygotowanego przez Nikona oprogramowania dla systemu Android. W rezultacie okazało się, że ten miniaturowy moduł jest tak naprawdę mostem WiFi popularnego protokołu PTP oraz jego sieciowej wersji PTP over IP. We wnętrzu WU-1a znalazły się dwa układy STM, w tym mikrokontroler STM z serii STM32F205 (rdzeń ARM Cortex-M3) oraz sprzętowy układ magistrali USB 2.0. Do komunikacji bezprzewodowej wykorzystano z kolei układ Broadcom BCM4336, obsługujący standard WiFi 802.11b/g/n.

Najciekawsze z tego co odkrył autor, to fakt, że moduł bez problemu współpracuje z innymi modelami lustrzanek Nikona, o ile zapewni się odpowiednią kolejność podania zasilania. Poza tym, istnieje prawdopodobnie również możliwość napisania własnego oprogramowania dla tych modułów, dzięki obsłudze protokołu DFU (Device Firmware Upgrade) - niestety nie jest to w 100% pewne - moduł zgłasza się w takim trybie przy odpowiedniej kombinacji zasilania, ale autorowi nie udało się w tym temacie nic osiągnąć.

Ponadto, programiści Nikona nawet specjalnie nie ukrywali tego, że moduł potrafi współpracować z innymi lustrzankami - w ich aplikacji dla Androida jawnie podano nazwy D300s, D7000, D3200 i D600. Biorąc pod uwagę, że na rynku jest już dostępny model WU-1b, przeznaczony między innymi dla lustrzanki D600 i z zewnątrz różni się praktycznie tylko gniazdem, sprawa wydaje się dosyć jasna - inżynierowie Nikona prawdopodobnie przygotowywali prototypy WU-1x na, obecnych przed wprowadzeniem na rynek modeli D600 i D3200, lustrzankach D300s oraz D7000.

Po więcej informacji na temat tego znakomitego przykładu inżynierii wstecznej odsyłam na stronę autora (Joe Fitz), do jego prezentacji wygłoszonej na spotkaniu grupy BSidesPDX oraz założonego prze niego wątku na forum Nikon Hacker.

A ja lecę wygrzebać zaskórniaki w celu zakupu WU-1b (od WU-1a różni się jedynie gniazdem) i przerobienia go do współpracy z moim D7000! Stay tuned!